Ik weet nog dat een patiente me tijdens de huisartsenpraktijk vertelde dat wij mensen geen vitamine C kunnen aanmaken. Cavia’s kunnen dat ook niet, daarom moeten ze ook speciaal voer eten. Anders gaan ze dood. Beide zaken kon ik na enig onderzoek bevestigen.

Ik wist dat vitamine C essentieel is voor de weerstand. Ik had mijn schouders kunnen ophalen, er niets mee kunnen doen. Maar ik ging erover nadenken. Later kwam ik artikelen tegen die aantoonden dat bij voldoende inname van vitamine C de hoeveelheid kanker en infecties (veel) meer dan gehalveerd zouden worden.

Als je één en één bij elkaar optelt, zou het logisch zijn dat vanuit de medische wereld zou worden geadviseerd om vitamine C supplementen te nemen. Waarom gebeurt dat niet? Sterker nog, hoe komt het dat zogenaamde medische onderzoeken zelfs waarschuwen voor te veel vitamine C?

Geen vitamine C extra nemen maakt de kans op infecties groter en de kans op kanker groter. Big Pharma vindt dat prima. De medische wereld kennelijk ook.

Maar als ik dat zo op een rijtje zet, dit overdenk, ben ik dan een complotdenker of een compleetdenker?

Compleet of complot

Tijdens mijn homeopathiepraktijk kreeg ik een patiënte op mijn spreekuur die begon gal te spuwen over haar eigen huisarts en de vervanger tijdens diens vakantie. Ze mocht maar twee klachten uiten, terwijl ze er een serie had.

Aangezien we in de homeopathie ongeveer alles van iemand willen weten, en alle – zelfs de ogenschijnlijk onbeduidende klachten/symptomen juist – de belangrijkste kunnen zijn, liet ik haar het briefje wat ze had gemaakt oplezen.

Juist die combinatie die ze opnoemde deden bij mij alarmbellen rinkelen. Er was sprake van een serieuze ziekte die compleet gemist was door de beide artsen omdat ze haar symptomen in feite niet mocht uiten. Hoewel deze dame m.i. niet breedsprakig was, is dat het gevaar in de hedendaagse praktijk: korte tijd voor patiënten, dus beperken van uitgebreide klachtenstromen….

Terwijl juist diagnoses worden gesteld op basis van een aantal symptomen die tezamen een signaal aan de arts geven van ‘deze aandoening is waarschijnlijk’.
Het beperken van spreektijd of het aantal symptomen, maakt de kans dat dit gemist wordt groter……..

Compleet is belangrijk!

Vlak nadat ik de huisartsenpraktijk had overgenomen destijds, kwam ik bij een oudere patiente thuis die me ontboden had omdat ze verstopte darmen had en niet naar mij toe kon komen. De middeltjes die ze al langere tijd ervoor kreeg hielpen niet (meer).

Wat me direct opviel was haar zware, lage stem. Ze rookte niet, maar had een heel lage stem. Ook kon het me bijna niet ontgaan dat ze een pruik op had, en ze behoorlijk ‘gewichtig’ was. Ik stelde wat vragen en kwam er al snel achter dat haar hele lichaamsbeharing al een tijdje was verdwenen, inclusief wenkbrauwen.

En bovenal dat dat hele proces al jaren aan de gang was. Zo pril als ik als huisarts was, voor mij was duidelijk dat hier sprake moest zijn van een te langzaam werkende schildklier. Jaren gemist door iedereen die haar had gezien. Misschien omdat het geleidelijk was gegaan en ze niet een klager was (ik probeer het goed te praten).

De schildklier bleek nauwelijks nog te werken. Dus verwees ik haar naar de internist om dit euvel enigszins te herstellen……

Complot of compleet

Elke arts is – als het goed is – opgeleid als wetenschapper. Dat betekent dat je kritisch moet zijn, vraagtekens moet zetten ook bij al lange tijd voor logisch aangenomen ‘waarheden’. Zelfs, dat je iets wat voor waar wordt aangenomen, kunt proberen onderuit te halen met feiten, met onderzoek. Om zo een beter alternatief te vinden.

Ik kwam er al heel snel achter dat heel veel van wat ik had geleerd aan theorie in de praktijk niet klopte. Ik had het kunnen negeren, maar ik sloeg het ergens op in mijn geest. Ik merkte tevredenheid bij patiënten van collega’s die met antroposofie werkten. Ik had het kunnen negeren, maar sloeg het op.

Ik merkte dat ik steeds meer mensen chronisch medicamenten voorschreef, omdat het wel de klachten verminderde maar hen niet genas. Ik had het kunnen negeren, maar sloeg het op.

Uiteindelijk mondde mijn onvrede uit in een zoektocht naar alternatieve geneeswijzen. Niet als vervanging, maar als aanvulling. Of liever andersom: eerst onschuldige natuurlijke middelen en als dat niet voldoende was eventueel de reguliere. Uiteraard afhankelijk van de klachten en de ernst ervan.

In diezelfde tijd was de vereniging tegen kwakzalverij ook al actief. Ze waarschuwden tegen alternatieve geneeswijzen en met name homeopathie, omdat dan niet je ziekte werd genezen en je dus gevaar liep.

Ik realiseerde met dat het net andersom was: de reguliere geneeskunde genas niet de ziekte, maar slechts de symptomen. En dus liep de patiënt gevaar omdat de onderliggende ziekte gewoon door kon gaan…..
Het was toen al dezelfde manier van omdraaien van feiten, in de hoop dat die leugen waarheid zou worden voor de massa.

Complot of compleet

Vorige week kwam ik een quote tegen van een wetenschapper die stelde dat eigenlijk elke wetenschapper een complotdenker zou moeten zijn. Elke wetenschapper zou een beweerde waarheid moeten onderzoeken. Binnenste buiten keren, op z’n kop houden, ermee schudden. Om te zien of het echt wel klopt en of er wellicht een meer kloppende waarheid is.

Een wetenschapper hoort nieuwsgierig te zijn en zelfs de eigen ontdekkingen op de proef te stellen. En vooral niet te snel tevreden te zijn. Mijn zoektochten naar beter waren dus niet vreemd, ze waren de reis van de wetenschapper.

Zelfs toen ik de afgelopen jaren zogenaamde complottheorieën tegenkwam en op zoek ging naar de feiten achter de beweringen. En tot mijn schrik ontdekte dat er veel en veel meer van waar was dan ik in mijn stoutste fantasie had kunnen vermoeden.
Als je er dan achter bent dat het geen complottheorie maar waarheid is, ben je dan een complotdenker?

Ben je een complotdenker als je vaststelt dat de industrie die afhankelijk is van ziekte probeert juist meer zieke mensen te creëren, niet in het minst door alle manieren waarop mensen zouden kunnen genezen (echt genezen) te censureren en verbannen? Niet in het minst door politici om te kopen en overheden voor het blok te zetten?

Ben je een complotdenker als je grote vraagtekens hebt bij een experimentele prik die iets met het DNA doet (de blauwdruk van ons leven), terwijl zo’n nieuw ‘medicijn’ door Jan en Alleman wordt gepromoot als ‘veilig en effectief’? Zonder enig onderzoek? Sterker nog, de onderzoeken die er waren en snel bekend waren, werden verstopt omdat ze lieten zien hoe schadelijk dit goedje was.

Ben ik een complotdenker omdat ik me verbaas over het feit dat de GGD ondanks alles wat bekend is nu weer beweerd dat mensen worden beschermd door de prik, terwijl duidelijk is dat elke prik meer de weerstand nog verder verslechtert en er volgens deskundige hoogleraren in het buitenland miljoenen mensen juist door zijn overleden?

Nee, ik ben een nieuwsgierige wetenschapper, die dingen uitgezocht wil hebben, die niet in alle vallen trapt die hem worden voorgezet. Ik ben iemand die arts werd omdat hij mensen wilde genezen en niet chronisch ziek maken.

Complot of compleet

Een mooi voorbeeld van iemand van wie de carrière(of in elk geval zijn praktijk) kapot is gemaakt, is Paul Thomas, een kinderarts uit Amerika die 3324 kinderen onderzocht (2763 gevaccineerd en 561 niet gevaccineerd) en tot de conclusie kwam dat de niet gevaccineerde kinderen (veel) gezonder waren.

Klachten als koorts, oorpijn, oorontstekingen, oogaandoeningen, astma, hooikoorts, eczeem, gedragsproblemen, ADHD e.d. kwamen veel meer voor bij de gevaccineerde kinderen.

Hij was niet de enige die tot die conclusie kwam, maar ook anderen die soortgelijke bevindingen hadden, werden hard aangepakt. Thomas raakte zelfs zijn licentie kwijt. In Amerika bestaat een Control Group, een onderzoek naar ongevaccineerde Amerikanen. 60% van de gevaccineerden heeft chronische aandoeningen, terwijl dat bij de ongevaccineerden 5,71 % is. Een klein verschil?

Ik deed destijds onderzoek naar vaccinaties (er zijn heel wat boeken over geschreven, vol met onderzoeken en statistieken/grafieken) omdat mijn vrouw haar twijfels had terwijl ik – zo braaf als ik was – dacht dat de overheid het beste voor onze kinderen wilde. Ook ik ontdekte dat alles op drijfzand is gebaseerd, en vooral op verdraaiing van feiten, op gerommel met statistieken.

Complot of compleet

Het verhaal rond vaccinaties is nu met name interessant door de ontwikkelingen in Amerika, waar de kritisch denker en wetenschapper Robert Kennedy – die overigens helemaal niet tegen vaccinaties op zich is – aan de bel heeft getrokken omdat z.i. onder andere autisme en chronische ziekten gerelateerd zijn aan de vele vaccinaties.

Er wordt nu onderzoek naar gedaan. Dat de mainstreammedia in de zak van de farmaceutische industrie zit is duidelijk door de manier waarop in Nederland over Kennedy wordt gesproken als een ‘anti-vaxxer’. Op die manier zet je iemand weg die per definitie een complotdenker zal zijn. En dus niet serieus genomen kan worden?

Maar ach, ik heb ook een klein moestuintje in de achtertuin….en ik denk zelf na….en ik doe onderzoek…..en ik geloof niet alles……hoe serieus kan je me nog nemen?

In licht, liefde en dankbaarheid,
Ed