Blog Algemeen

Gelukkig nieuwjaar!

 Ik wens iedereen die dit leest – en ook iedereen die dit niet leest – een fantastisch goed 2020 toe!

Iedereen ja, zelfs mijn potentieel grootste vijand…..!

 Een nieuw decennium, een nieuw (levens)schilderij.   

  • Een schilderij waarin we niet alleen met ons verstand maar vooral ook met ons hart praten. 
  • Een schilderij waarin we beslissingen niet nemen op de automatisch piloot – omdat het zo hoort of omdat we het zo geleerd hebben of omdat we er winst door kunnen behalen – maar omdat het zo het beste is, omdat het zo werkt, geredeneerd vanuit ons door het hart aangestuurde verstand. 
  • Een schilderij waarin we genieten van alle mooie dingen op welk gebied dan ook. 

  • Een schilderij waarin we blij zijn om het ‘succes’ van anderen, waarin we elkaar gunnen dat we iets hebben wat de ander niet heeft, waarin we delen in elkaars geluk of plezier.

  • Een schilderij waarin we begrijpen dat we allen één groot volk zijn, en dat we ook één zijn met de natuur, er onderdeel van uitmaken, er een symbiose mee vormen.

  • Een schilderij waarin we begrijpen dat elk moment dat we de natuur beschadigen we onszelf beschadigen, onze gezondheid of die van onze (klein)kinderen in gevaar brengen. 

  • Een schilderij waarin we beseffen dat het gooien met modder of het wijzen naar een ander tot niets leidt, maar dat we naar onszelf moeten kijken hoe wij een beter en constructiever onderdeel van onze maatschappij kunnen zijn.

  • Een schilderij waarin we kijken naar de onderlinge overeenkomsten in plaats van naar de onderlinge verschillen, waarin tot ons doordringt dat we allemaal verbonden zijn (of we het willen of niet).

  • Een schilderij waarin we blijven voelen dat we allemaal liefde willen ontvangen en geven, in welke vorm dan ook. En dat we ons beter voelen als we liefde of aandacht geven. 

  • Een schilderij waarin we niet iets richting een ander doen wat we zelf niet zouden willen ‘krijgen’. 

  • En schilderij waarin we telkens bedenken dat die ‘ander’ gewoon een mens is van vlees en bloed, die ongeveer dezelfde verlangens heeft als jij en ik, ongeveer dezelfde behoefte, maar ook net als jij en ik geprogrammeerd is door anderen op een moment dat we daarvoor kwetsbaar waren.

  • Een jaar vol liefde, plezier en gelukkige momenten.

Toegegeven, het klinkt idealistisch.

Maar ik geloof in de aangeboren goedheid van de mens. Kom op dus, en schilder met me mee. ……..

En ook als je dat niet doet: Een heel gelukkig en voorspoedig 2020

Submit to FacebookSubmit to Google PlusSubmit to TwitterSubmit to LinkedIn

30 december 2019

Het is wellicht een moment om terug te kijken.

Wat ik vooral zie – naast wat mooie sportmomenten – is onvrede. En overprikkeldheid.
Ik zie dat het woord niet bestaat, maar toch….

(Overigens moet ik hier toegeven dat ik me vooral focus op de mooie dingen en die dus ook vooral zie: de kleine menselijke dingen met een groot hart, de prachtige veelzijdigheid van de natuur, kinderen die genieten, de glimlach op het gelaat van een gerimpeld oudje, etc. Ik zie veel mooie dingen, maar vanuit mijn ‘inwendige wens’ mensen beter te maken, de maatschappij beter te maken, moet ik met leed iets anders constateren:)

Er komen zoveel prikkels op iedereen af, dat het interne systeem wat ons zou moeten beschermen en ons zou moeten helpen bij vechten of vluchten volledig het spoor bijster is en ons continu laat vechten/vluchten. Dat maakt niet alleen dat we veel cortisol en adrenaline in ons systeem hebben, maar ook lichamelijk te veel spanning ervaren. En dat we veel eerder neigen tot allerlei chronische ontstekingen en ziekten. Verstoringen van ons systeem die via ziekte geuit worden. 

Het maakt ook dat we bij de geringste prikkel al reageren alsof we door een wesp worden gestoken. Zie hoe mensen reageren als alleen al hun smartphone laat weten dat er een appje is. Ze laten je als serieuze gesprekspartner staan om direct hun apparaatje te pakken. Een automatische reactie, zonder besef wat ze echt doen. Ze verbreken de verbinding met jou, omdat er een geluidje gaat…….

Maar diezelfde soort reactie is er ook bij veel mensen als er iets gebeurt wat ze niet bevalt. Gewoon POEFF, reageren, erop knallen. Niet meer beseffen dat we respect voor elkaar zouden moeten hebben, maar reageren alsof de oorlog verklaard is, alsof ons leven bedreigd wordt. En wat is dan de beste verdediging? Inderdaad, de aanval.
De agressie neemt in alle vormen toe. Empathie, sympathie, respect voor de ander, voor de natuur, neemt zienderogen af.

Jammer. Maar gelukkig ook niet bij iedereen. Er zijn gelukkig nog veel mensen die wel beseffen dat we alleen op een vreedzame manier goed met elkaar kunnen leven en dat we deze aardkloot alleen leefbaar kunnen houden als we elkaar respecteren, als we empathie hebben, als we rekening met elkaar houden.

Vanaf het nieuwe jaar 2020 zullen mijn blogs daarom gaan over de actualiteiten, over hoe onze gezondheid te bewaken, hoe uit die vecht/vlucht cirkel te blijven. In intentie liefdevol en respectvol, maar zeker ook kritisch.

Voor nu wens ik jullie een goed uiteinde van het jaar 2019. Ruim nog even op wat je op moet ruimen, laat nog even los wat je los moet laten of achter moet laten op het conto van 2019, om straks vers en met een schone lei 2020 in te gaan.

Wees voorzichtig en geniet van het vuurwerk en begin aan een mooi 2020!

Submit to FacebookSubmit to Google PlusSubmit to TwitterSubmit to LinkedIn