Terwijl ik in deze serie blogs vertel over ons als scheppers en je dus ook vertel hoe je dat het beste kunt bereiken, waarmee je het geluksgevoel aanzienlijk kunt opschroeven, de wereld er een stuk prettiger uitziet en je je leven meer kunt sturen, neem ik je ook mee met mijn ervaringen al was het alleen maar om te helpen begrijpen.

En eerlijk gezegd helpt het ook mij begrijpen dat het zo werkt en motiveert het jou en mij hopelijk deze gave meer te gebruiken.

Zo had ik jaren geleden een fase waarin ik misschien wel een jaar lang heel relaxt was. Ik merkte dat vooral bij het tennissen, omdat het zo anders als anders was. Ik stond in het veld, genoot van het daar staan en het balletje slaan, en was totaal niet bezig met winnen of verliezen. Dat maakte me totaal niet uit. Ik genoot sowieso. Maar het vreemde was dat ik de meest onmogelijke ballen had en nooit verloor in die periode.

Dat was raar, niet hoeven te winnen en alles winnen. Maar vooral het ontspannen gevoel was zo lekker. Gaandeweg ben ik het kwijtgeraakt. Nu begrijp ik dat ik in die fase veel meer ‘verbonden’ was, veel meer in contact met mijn ‘Innerlijke Bron’.

Ik werd niet afgeleid ervan (of in elk geval minder), waardoor ik op ontspannen manier kon slaan (en winnen). Daarna zijn er kennelijk dingen op mijn pad gekomen die maakten dat ik werd afgeleid van die ‘verbinding’ en meer aan het denken ben gegaan.

Er spelen op dit moment ook nogal wat dingen die maken dat ik erg in mijn hoofd zou kunnen zitten, maar door de kennis die ik nu heb, heb ik besloten te zien hoe ik dat kan handelen met behulp van die kennis. Ik heb dus het plan opgevat om vooral goed voelende gedachten te hebben. Ik probeer zo vaak mogelijk bewust waardering, dankbaarheid en liefde te voelen voor alle mogelijke dingen. En zodra er negatievere gedachten komen, stuur ik het gelijk de andere kant op. 

En wat schetst mijn verbazing, ik stond gisteren op dezelfde manier op de tennisbaan als jaren geleden: de rust zelve, maar onmogelijke ballen slaand, genietend van het spelletje. En ook daarnaast is er een soort volledige rust en acceptatie

Nu realiseer ik me ook dat ik destijds regelmatig mediteerde, want als mensen me vroegen hoe het kwam dat ik zo rustig was, gaf ik meditatie als oorzaak. En in feite is mediteren ook een manier om je te ‘verbinden’. Net als een in de goede staat uitgevoerde Qigong dat is. Je losmaken van alle beslommeringen en direct in verbinding zijn met de ‘leegte’, het ‘universum’, ‘God’, de ‘Bron’. Of hoe je het ook wilt noemen.

Over God gesproken: ik ben niet godsdienstig opgevoed, moest wel naar de zondagschool. Dat was geen straf, ik vond het best leuke verhalen. En de 10 geboden waren voor mij niet meer dan logische regels waaraan je je diende te houden. Niet als christen, maar als mens in het algemeen.

Maar waar ik me als kind altijd over verbaasde was dat wij geschapen waren naar het evenbeeld van God. En God was de schepper. Waarom konden wij dan niet scheppen?

Ik hoop niet dat ik met deze destijds kinderlijke beredenering (ervan uitgaande dat er een God bestond) iemand op de tenen trap.

Nu begrijp ik dat die gedachte helemaal niet zo gek was. Wij kunnen wel degelijk scheppen, maar moeten er wel voor in de goede staat zijn.

En er is nog iets. Wij zouden namelijk als ziel in het fysieke lichaam komen met een plan. We weten dat we kunnen scheppen en we willen via tegenstellingen en diversiteit (met plezier) leren en groeien en juist door de tegenstellingen en diversiteit helder krijgen wat we precies willen (scheppen). Alleen, op het moment dat we in het lichaam komen is ons geheugen over al die dingen gewist. We weten niets meer van andere levens, niets over ons plan en niets over onze mogelijkheden.

Dat is te zeggen, bijna niets. Sommige dingen zijn er vaag (al dan niet via de ‘verbinding’ of de universele kennis waar we zeker als kind meer contact mee hebben). Zo ‘wist’ ik als kind dat iedereen te genezen moest zijn, hoewel ik me nu realiseer dat het soms bij ‘het plan’ zou kunnen horen dat het niet gebeurt. Ik heb al eens gezegd dat ik mensen in hun stervensfase enorm heb zien groeien en zelfs positief veranderen. Net als de mensen er omheen soms.

Bovendien zei ik als kind dus al dat ik van alle mensen hield, zoals zielen van alle zielen houden omdat ze alleen maar liefde kennen en bovendien allen verbonden zijn.

Maar goed, voordat ik verder inga op deze materie rond scheppen, het bovenstaande mag duidelijk maken dat zorgen voor positieve gevoelens door positieve dingen te denken niet alleen helpt om meer ontspannen te zijn, en meer je wensen te zien uitkomen, maar ook om je gelukkiger te voelen.

De andere kant van het verhaal is dat je je dus ook zoveel mogelijk moet afsluiten van alle ellende. Niet door het niet te zien, maar door er liefdevol naar te kijken. Door te zien dat mensen die in jouw ogen belachelijke dingen doen, dat doen omdat ze niet ‘verbonden’ zijn en tegelijkertijd het beste bedoelen. Ik geef toe, niet altijd even makkelijk, maar de moeite waard om het te proberen.

Als je ‘verbonden’ bent, is liefde de drijfveer. Als je niet verbonden bent zijn het veel egoïstischer en ‘zakelijker’ motieven op basis van een ander soort gedachten. 

Bovendien maakt veel bezig zijn met wat we niet willen, dat we uitstralen naar onze Bron juist dat wat we niet willen. Dat wordt als wens opgepakt. Onze wens is dan dus juist wat we niet willen. En we scheppen…….wat we niet willen.

Hoe meer we duwen tegen iets wat we niet willen, hoe groter dus de kans is dat we het juist krijgen, of dat het juiste sterker of erger wordt.
Niet alleen omdat we erop gefocust zijn, maar dus ook omdat we het zelf helpen creëren.
Ik kan het (ook) niet laten af en toe heel boos te reageren op zaken die ik niet vind kloppen, maar ga me steeds meer realiseren dat ik daarmee niet constructief bezig ben.

Ik zou juist mijn focus volledig moeten richten op wat ik wel wil. Punt.

Maar vooralsnog blijf ik doorgaan met wat heel goed voelt. Zo vaak mogelijk positieve gedachten hebben in de vorm van dankbaarheid, liefde en waardering…..

Wordt vervolgd…..

Submit to FacebookSubmit to Google PlusSubmit to TwitterSubmit to LinkedIn