We zijn scheppers………..

Het mooie van het manifesteren of scheppen – of het nu gaat om grote dingen of kleine wensen – is dat het vooral lukt als we verbonden zijn met ons hart, met onze ziel.

En dat lukt alleen maar als we in een positieve vibratie met positieve emoties zitten. Je kent ze nog wel: dankbaarheid, blijheid, vrede, geluk, tevredenheid, liefde. 

Het wordt steeds duidelijker, dat die positieve emoties uiteindelijk ook positief doorwerken op de wereld, op je omgeving. 

En misschien wel de mooiste dingen manifesteren we zonder het te weten. Want door die positieve emoties, door het contact met ons hart, door het contact met onze ziel en daardoor met het onmetelijke veld van mogelijkheden, beïnvloeden we ook onze eigen gezondheid positief.

Het is bekend dat onze cellen continu vernieuwen, dat ze zich delen en oude cellen vervangen. In een veld/sfeer van positieve emoties (hogere vibraties) zullen nieuwe cellen zich eerder manifesteren als gezonde cellen, zelfs als ze zieke cellen vervangen. 

Het omgekeerde is ook waar helaas. Niets voor niets is het zo dat mensen met heel veel negatieve emoties, of veel trauma’s in het verleden, eerder ziek worden en eerder ook chronische of ernstige ziektes ontwikkelen. Zeker als ze met die trauma’s en negatieve zaken bezig blijven, zonder dat er iets ‘helends’ gebeurt.
Niet voor niets gaan mensen er soms ‘ellendig’ uitzien, alsof ze zware lasten dragen.

Omgekeerd kennen we vast allemaal ook wel mensen die fikse ellende hebben gekend en er helemaal niet ‘ellendig’ uitzien, die positief en optimistisch in het leven staan. Zelfs bij mensen met forse beperkingen door bijvoorbeeld ongelukken zien we dat nogal eens. En natuurlijk heeft het allemaal met de mindset te maken.

Immers, zeg je tegen jezelf ‘ik kan het niet verkroppen, het is niet eerlijk, waarom ik, waarom moest dat gebeuren, ik kan het niet loslaten’, of zeg je tegen jezelf ‘ik weet dat het gebeurd is, en ik weet dat ik ermee bezig kan blijven, maar ik kies ervoor vooruit te kijken en iets moois te maken van mijn leven’.

Dat klinkt overigens makkelijker dan het is. Want mensen hebben allemaal een achtergrond die mede bepaalt hoe ze denken. Je kunt mensen die negatief denken en voelen dat niet verwijten, deels zitten ze zo in elkaar door hoe ze zijn opgevoed, wie ze hebben ontmoet, door wat ze wel of niet hebben geleerd.

Hoewel het soms kan helpen om ze op de mogelijkheden te wijzen.
Ik kan me de man herinneren die ik de helse boodschap moest brengen dat zijn kanker uitgezaaid was en dat er niets meer aan te doen was…….Ik was de boodschapper, niet eens zijn eigen huisarts. Hij maakte niet de indruk van een rasoptimist. Toch vertelde ik hem dat hij waarschijnlijk op niet al te lange termijn dood zou gaan, al relativeerde ik dat een beetje door te vertellen dat ik eerder dood kon zijn als ik morgen een black out in het verkeer zou hebben.

Maar hoe dan ook, zijn situatie was niet fantastisch. Ik stak dat niet onder stoelen of banken. Ik confronteerde hem ermee. Om vervolgens te vertellen dat hij twee dingen kon doen: in een hoekje gaan zitten treuren en wachten tot ie doodging, of met zijn vrouw gaan genieten van de tijd die hij nog had, en leven bij de dag.
Een week later hadden ze al een vakantie geboekt voor een week later. Ze namen de uitnodiging aan en gingen samen nog genieten zolang het kon. Ik had tranen in mijn ogen toen ik na dit bezoek in mijn auto stapte, zo mooi dat ze dit hadden besloten! 

En tot die keuze kunnen we allemaal komen. Kiezen voor het leven bij de dag en vooral vooruitkijken met een positieve visie. Zelfs als de maatschappelijke ontwikkelingen (ook binnen het gezin of de familie) niet lijken te gaan zoals we dat zouden wensen. Of zelfs als het lichaam niet helemaal doet wat wij zouden wensen……

Narigheid en het verleden kunnen uiteraard onbewust doorwerken als we het niet optimaal verwerken, maar zullen veel minder impact hebben als we bewust positieve beslissingen nemen over ons leven. Maar geen blind positivisme zoals de volwassen kinderen die niet wilden horen dat hun vader doodging, want 'als je dat niet zei, zou hij blijven leven'……..dat is blind positivisme wat niets met realisme te maken heeft en averechts werkt. Blijf wel realistisch, en zie vooral de positieve opties.

Als we tegen onszelf zeggen dat elke dag een nieuw begin kan zijn, niet eens elk jaar, maar elke nieuwe dag, zelfs elk moment…….dan scheppen we voor onszelf de mogelijkheid om met een frisse blik vooruit te kijken. En het morgen anders/beter te doen, morgen positiever te starten, of vanaf morgen aan een betere gezondheid te werken, of vanaf morgen elke mogelijkheid tot een liefdevolle toenadering of ondersteuning van onze partner te benutten. 

Onze ziel is onsterfelijk, en ons lichaam is slechts een tijdelijke huisvesting van onze ziel. De dood is wat dat betreft een transformatie: ons bewustzijn blijft bestaan, ons lichaam niet. Maar anderzijds is dat wel waarmee ‘we’ het moeten doen, met dat lichaam als huis. Zelf ben ik ervan overtuigd dat we hier niet voor niets zijn, we zijn hier om te leren. Om ervaringen te hebben en ervan te leren. Bovendien ben ik positief genoeg ingesteld om te denken dat we hier ook zijn om te leren hoe we gelukkig kunnen zijn. En volgens channelingen zouden we hier nu ook vooral zijn om de vibratie van de mensheid en de aarde te verhogen...... 

En dat komt mooi uit, dat zorgt voor een win-win-situatie. Door de juiste staat manifesteren we en helpen we de mensheid en de aarde..........

Ik denk dat we allemaal zo onze momenten van een leerschool zullen kunnen opsommen. Bij de een is de lijst langer, bij de ander heftiger. En sommigen weten niet zo snel iets te bedenken, maar als je hun geschiedenis doorgaat met ze hebben ze heftige dingen meegemaakt, soms veel heftiger dan anderen, ze zijn er alleen niet in blijven hangen. Ze zijn ‘gewoon’ doorgegaan met leven.

Ik weet nog dat toen ik van de orthopeed te horen kreeg dat hij niets meer voor me kon doen, dat ik vooral veel geduld moest hebben en dat met veel geluk de klachten (vooral heel veel pijn) misschien in de loop der tijd wel zouden kunnen verminderen, was dat een – overigens wel verwachtte – figuurlijke klap in mijn gezicht. Maar hij zei erbij dat hij verwachtte dat door mijn positieve en optimistische instelling dat eerder vroeger dan later zou gebeuren.

Ik was me eerlijk gezegd niet bewust van die positieve en optimistische instelling, al heb ik behoorlijk leren relativeren door het werk als arts, wat ik zelf meer zag als een overlevingsstrategie.
Maar als ik me vergelijk met veel anderen mensen moet ik toegeven dat ik geen zwartkijker ben. Ik zie helaas wel wat er gebeurt in de wereld, maar zelfs daar kan ik de positieve dingen uithalen en me erop focussen zonder de negatieve te ontkennen.

Maar ook ben ik steeds meer gebruik gaan maken van alle kennis die ik verworven heb in de loop van de tijd. Vooral door veel te lezen en ook wel via online cursussen. Zelfs dingen die ik nooit voor mogelijk had gehouden, helpen me nu om krachtig in het leven te staan. Een van de vele dingen die me bijvoorbeeld helpt is de (Sjamanistische) energie van het zuiden, de slang (serpent), die niet alleen helpt (via lessen) om zaken in het leven los te laten, maar ook helpt om de schoonheid in alles te ervaren. In wat je ziet, hoort, voelt, proeft, ruikt, maar ook in wat je denkt en zegt. Door elke dag de slang te bedanken voor de lessen, ben ik me elke dag bewust van dat loslaten en alle schoonheid.  

Het nodigt uit tot bewuster leven, tot het besef dat er zoveel moois is, tot het besef dat je niet in dingen moet blijven hangen. En eerlijk is eerlijk, ook de levenservaring heeft me die dingen geleerd. Die vreselijke pijnen zijn bijna geheel wegegaan omdat ik op een bepaald moment besloot om Qigong te gaan doen, ook al deed het pijn, in de hoop dat daarmee mijn lichaam beter zou gaan functioneren en de pijn daardoor misschien zou gaan afnemen. En omdat ik besloot dat wat ik patiënten leerde op mezelf te gaan toepassen…..op weg naar een betere toekomst. 

Nu – achteraf – realiseer ik me dat ik daarmee heb gevisualiseerd, heb gemanifesteerd, heb geschapen, wat er vervolgens gebeurde. Lichamelijk ging het steeds beter. En de pijn werd gaandeweg minder, ik kon meer zonder pijn. En niet alles is geworden zoals het was, maar dat was wellicht ook niet de bedoeling. Maar waar ik niet meer in staat was te lezen, kan ik nu weer boeken lezen en kan ik zelfs weer hele stukken schrijven. Wat storend blijft is de overgevoeligheid voor prikkels die me beperkt, maar dat geeft me ook weer andere positieve opties waar ik niet buiten zou willen (ik zou niet willen ruilen!).  

Brian Johnson, de man achter de ‘Philosopher Notes’, nodigt iedereen uit om de beste versie van zichzelf te zijn. Niet alleen als het zo uitkomt, maar gaandeweg naar elk moment de beste versie van jezelf. In de zin van je normen en waarden naleven. Zorgen voor optimale energie, voor goed werk en voor een liefdevolle houding. Met 1% per dag verbetering functioneer je na een jaar duizenden malen beter…….. 

Maar goed, het moge duidelijk zijn dat dingen niet los van elkaar te zien zijn. Alles heeft met alles te maken. Zorgen voor een positieve staat waarin zoals we eerder zagen manifesteren of scheppen mogelijk wordt, leidt ook tot een betere gezondheid, leidt tot betere contacten met anderen, leidt tot een positiever wereldbeeld, tot meer optimisme. Het leidt tot meer genieten van dingen, ook al hoeft dat niet overduidelijk voor de wereld te zijn. (Het gaat erom wat jij voelt. Niet om wat anderen denken of zien dat je voelt). 

Leef je eigen leven, zorg goed voor jezelf. Als je met anderen samenleeft, wees dan betrokken en liefdevol, bespreek zaken als dat mogelijk is en laat los wat je niet dient. Bedenk dat je in feite nergens een oordeel over hoeft te hebben (wat het leven op zich al een stuk eenvoudiger kan maken) je hoeft alleen maar te bedenken hoe je dingen graag zou willen zien (zonder eraan te hechten, want dan word je een gevangene van je wens) en als het even kan de emoties erbij te voelen van het hebben ervan.

Je nodigt op die manier het universum uit je te geven wat je wenst. Maar nogmaals, hou het niet te krampachtig vast. Geniet alvast voor als het zou gebeuren……..alleen dat al roept de staat op die je in staat stelt te manifesteren, en is positief voor je gezondheid.........

Manifesteren wordt steeds makkelijker naarmate we liefdevoller en bewuster in het leven staan. 

Het ga je goed……..

In licht en liefde
Ed