Bijwerkingen…..(2)

Er was een periode dat ik het min of meer mijn plicht vond om als huisarts mee te doen met geneesmiddelonderzoeken, omdat dat in mijn ogen destijds de enige manier was om middelen betrouwbaar te testen.

Het was nog in de fase dat artsen rijkelijk werden beloond en gefêteerd. Een van mijn collega’s had zelfs een extra assistente in dienst om aan alle onderzoeken mee te kunnen doen, en regelmatig zat hij met een bedrijf in het buitenland. Ook de cadeautjes die hij kreeg waren exorbitant.

Zelf weigerde ik reisjes naar het buitenland, en omdat ik niet naar dure cadeaus vroeg, kreeg ik ze ook niet. Ik kwam niet verder dan notitieblokjes, pennen en soms een prent voor aan de muur. Ik vroeg ook nergens om, dat was misschien mijn ‘fout’. Maar dat voelde ook niet goed.

Het had er alle schijn van dat mensen die veel vroegen ook veel kregen, omdat er werd gedacht dat die artsen dan ook wel veel zouden voorschrijven. Was het niet nu, dan misschien wel morgen…

Maar ik probeerde dus wel aan een aantal onderzoeken mee te doen. Ik zeg ‘probeerde’, omdat ik mensen bereid moest vinden mee te doen en dat ook alleen zelf wilde als het mensen waren die m.i. baat zouden kunnen hebben bij zo’n nieuw middel. Niet omdat ik persé wilde meedoen.

Soms lukte het me dan ook niet om de mensen te vinden om goed mee te doen. En soms kwamen de mensen hun afspraken met mij niet na, zodat ik de formulieren niet kon invullen die belangrijk waren voor het onderzoek.

Ik beschouw mezelf als behoorlijk eerlijk en oprecht. Ik denk dat iedereen me ook zo kent. Toch, als ik terugkijk, zie ik dat ik soms formulieren heb ingevuld alsof de persoon wél was gekomen en had verteld hoe het ging. Ik moest tenslotte de deadline halen. En die invulling was nooit ten nadele van het te testen middel. Zo creatief of inventief was ik niet. Dat ging mee het onderzoek in. Ik schaamde me daarvoor, maar begreep later van collega’s – en zeker van die collega met die extra assistente – dat iedereen dat deed. En niet allen het invullen als mensen zich niet aan de afspraak hielden, soms zelf gewoon patiënten bedenken. En de formulieren invullen met denkbeeldige gegevens en reacties. Uiteraard nooit ten nadele van het te testen middel.

Het feit dat zelfs ik al informatie verzon, maakte dat ik me afvroeg of al die resultaten van die onderzoeken wel klopten. Ik deed het op zich met de beste bedoelingen – ik had beloofd mee te werken en gegevens te leveren, dat patiënten niet op kwamen dagen zou toch niet maken dat ik me niet aan mijn beloften zou houden……

Maar los van deze beïnvloeding van de juistheid van de resultaten was er nog een andere……..

Wordt vervolgd…..