geef

Geef!

Het klinkt bijna als een opdracht, maar dat is het natuurlijk niet. Het is een advies. En zelfs dat niet. Ik wil vooral benadrukken hoe fijn het is, en hoe belangrijk het is om te geven. Geven vanuit je hart. Dit is een oproep tot onbaatzuchtigheid.

Het mooie van ons mensen is dat we ons bewust kunnen zijn, ons bewust kunnen zijn van ons gevoel. Ons bewust kunnen zijn van het feit dat het mooi is om te geven.
Hoe mooi is het niet als je ziet dat een jong kind een koek krijgt en die koek in drie stukken deelt om de twee vriendjes of vriendinnetjes ook wat te geven? Mij kan dat ontroeren. Want in deze maatschappij is dat niet meer zo gewoon.
Hoe mooi is het niet om een oud iemand te helpen oversteken in druk verkeer, of om even het verkeer stop te zetten als je ziet dat iemand niet fatsoenlijk kan in- of uitparkeren? Of om gewoon even te wachten totdat iemand is uitgeparkeerd, ook als je niet zelf in die parkeerplaats hoeft. Het is ontstellend om te zien hoeveel mensen domweg blijven doorrijden terwijl ze zien dat iemand probeert uit te parkeren terwijl het druk is. Hoeveel tijd kost het om even te wachten? Hoe erg is het?
Dat verbaast mij, omdat het mij een fijn gevoel geeft om even te wachten. Ik geef op dat moment even tijd aan die ander. Met liefde.

We schijnen met z'n allen heel veel aan goede doelen te geven; maar tegelijkertijd hoor ik heel veel mensen zeggen dat ze het van de belasting kunnen aftrekken. En dan denk ik "Geef je wel, als je het doet omdat je het van de belasting kunt aftrekken?". Voor mij is geven iets wat je met het hart doet. En als je veel geeft, is het mooi dat de belasting een stuk meebetaalt, maar als dat je drijfveer is.......?

Er zijn vele vormen van geven. Mensen voorrang geven is een immateriële vorm, geld geven een materiële vorm. We geven allemaal.
In de vorm van ons werk geven we aan de baas die ons daar weer geld voor geeft. In de vorm van vrijwilligerswerk geven we zonder daarvoor te worden betaald. Die laatste vorm van geven komt vaak uit het hart. Het werken voor de baas is dat zelden.
Maar we geven ook aan onze kinderen. Als je dat uit het hart doet - zoals de eerste jaren eigenlijk altijd wel is - is dat fijn. Later wordt het vanzelfsprekender en soms zelfs geëist. Dat voelt dan anders.
We geven aan onze medemens door te luisteren, door een praatje in de winkel, door iets te bieden ter vermaak of ter lering. Ik geef met deze website. Ik doe dat inderdaad vanuit mijn hart, om te geven, om te delen.

En geven hoeft niet altijd belangeloos. Of beter gezegd: als je ergens geld voor krijgt wil dat niet zeggen dat er geen geven is; of als je ergens geld voor moet betalen wil dat niet zeggen dat er geen geven is. Als wij Chi Neng® Qigongles geven, dan doen we dat met liefde en plezier, maar we vragen er wel geld voor omdat ook wij moeten eten en de hypotheek moeten betalen.
Als arts heb ik mijn werk altijd vol liefde gedaan, zowel regulier als later complementair/ alternatief. Maar de consultprijs was pittig. Daar moest namelijk nogal wat van betaald worden. Ik gaf veel tijdens die consulten. Van mezelf, tijd, energie, etc. Maar, nogmaals, met liefde.

Als iemand betaald wordt voor het werk wat ie doet, dan is het nog steeds zo dat ie geeft. Gelukkig zien de meeste mensen dat ook wel. Als mijn auto is gerepareerd en ik heb de rekening betaald, dan bedank ik toch de garageman. Want ik ben blij dat ie de auto weer heeft gemaakt. Of hij nu wel of geen geld daarvoor krijgt.
En voor de ander, degene die het werk doet, is het ook veel fijner om te geven dan het alleen maar te doen omdat je ervoor betaald krijgt. Het werkt zoveel fijner, het is zoveel dankbaarder. Een bedankje - zelfs als het veel heeft gekost - is waardevol.

Ooit kreeg ik iemand die steen en been klaagde dat ze een paar keer per week bij haar moeder langs moest omdat ze verzorging nodig had. Ze zag het als een verplichting en daardoor was het zwaar, een opgave. En het werd elke week zwaarder.
Ik vroeg haar om het vanaf nu te gaan zien als een cadeautje aan haar moeder, als iets wat ze haar moeder gaf. Niet iets wat moest, maar iets wat ze graag deed. Wat ze uit haar hart gaf.
Het bleek ineens een stuk minder zwaar te zijn.......het werd zelfs leuk. Ze kreeg er energie door. En moeder ging het ook merkbaar waarderen, waar ze eerder niets van gemerkt had.

Als je geeft, uit je hart geeft, krijg je er iets voor terug. Op z'n minst een innerlijke bevrediging, een goed gevoel. Soms zelfs meer.

Op de kermis wonnen we bij een attractie punten. Als je een heleboel punten had kon je die omruilen tegen prijzen waar je wel wat aan had. Wij besloten de punten die we hadden gewonnen weg te geven een aan jongetje, zodat hij iets kon uitkiezen. Nog geen kwartier later werden we door een man aangestoten. Hij had veel punten gewonnen en vroeg of wij ze wilden hebben. Hij wilde ze weggeven....

Je dankbaarheid tonen is ook een vorm van geven. Als iemand je voorrang geeft bijvoorbeeld. Of als iemand wat voor je gedaan heeft. Het kan ook prachtig zijn om iemand te helpen met iets wat niet lukt. Bijles geven, een les uitleggen, etc.

Geven maakt dat je je prettiger voelt, dat je je waardevoller voelt, dat je innerlijk een tevredener gevoel krijgt. Geven maakt ook dat je steeds meer beseft dat we met z'n allen zijn op deze aarde en het samen moeten rooien. Geven maakt dat je contact maakt met jezelf, met je hart. Geven maakt dat je enerzijds je kwetsbaarheid voelt, maar anderzijds ook je kracht. Het laat je mens zijn, het laat je ervaren dat je mens bent.

Geven maakt dat het leven mooier is dan wanneer het plichtmatig wordt geleefd.
Geven vanuit je hart maakt dat je dichter bij het gevoel van geluk komt door het innerlijke tevreden gevoel wat je creëert.
Geven is een dubbele daad: je doet er iets voor de ander mee, en je doet iets voor jezelf.
Je zou kunnen zeggen dat geven egoïstisch is, omdat je je er prettiger door gaat voelen. Wel, als de maatschappij op die manier meer egoïstisch wordt, ben ik ervoor. Dan blijf ik mee doen.

Wees egoïstisch, geef!

Submit to FacebookSubmit to Google PlusSubmit to TwitterSubmit to LinkedIn