Ja, Lach.  

Als je over straat loopt op een willekeurig moment moet je eens om je heen kijken. En observeer de gezichten eens. Het overgrote deel van de mensen kijkt ernstig, deels bedrukt. Ik mis de levensvreugde in die gezichten.
Toegegeven, als het heel mooi weer is zie je iets meer lachende mensen.
Maar het weer zou toch niet moeten bepalen of we lachen of niet, dat moet onze inborst doen. Ons interne gevoel zou lachend moeten zijn, de interne (glim)lach zou er behoren te zijn ongeacht waar we zijn.
Net als we geen reden nodig zouden moeten hebben om vrolijk te zijn, dat mag namelijk ook zonder reden, hebben we ook geen reden nodig om te mogen lachen.

Ik ben bang dat het deels aan de opvoeding ligt, ook de schoolopvoeding, die heeft gemaakt dat wij gemiddeld te serieus ogen en gemiddeld ook zijn. Het leven immers, en het leren in het bijzonder, hoorde serieus te zijn. En voor de volgende generatie zal het niet veel anders zijn, want al te 'spelerige' kinderen gaan nu zelfs aan de ritalin®, zodat ze ook in het gareel lopen.
Als je als kind teveel lacht, zul je er wel niets van bakken.......dus niet lachen, maar serieus aan je werk.

De meeste volwassenen hebben dat kennelijk goed onthouden. We lopen dus niet zomaar op straat zonder de serieuze blik. En als je er iets over zegt, krijg je al snel: "maar dat is m'n gewone gezicht". Tja, dat is 't 'm nu juist.

Lachen ontwapent. Als ik op straat loop en er komt me een erg serieus iemand tegemoet, of iemand die er dipperig uit ziet, en ik zeg met een glimlach gedag, zie je bij de ander het hele gelaat veranderen. En als je ze een poosje zou volgen, zie je ook dat het een poosje duurt voor ze weer terug bij af zijn.
Dat is het mooie van lachen, het is besmettelijk; als jij het doet, gaan anderen meedoen. En lachen maakt stofjes in het lichaam vrij waardoor we ons beter voelen. En het versterkt het afweersysteem, het maakt de weerstand beter. Zoals omgekeerd stress de weerstand verlaagt, zoals ook dipperigheid dat doet.
Het is ook minder vermoeiend, want de gelaatsspieren zijn bij lachen juist meer ontspannen.

Lachen maakt ook dat je je niet down kunt voelen. Trek maar eens een lach van oor naar oor en probeer je tegelijkertijd rot te voelen. Ik heb eens een tijdje geprobeerd om de hele dag (in elk geval alle momenten dat ik eraan dacht) op z'n minst te glimlachen. Dat was een fantastische ervaring, als ik lachte voelde ik me fijn. Ook werd me een aantal malen gevraagd waarom ik lachte.
Dat laatste was tekenend, het is kennelijk niet gewoon dat je lacht. Daar moet je een reden voor hebben. Sommigen denken dat je om hen lacht, hen uitlacht, of hen belacht. 

Nu heb ik hierboven al een aantal redenen genoemd om te lachen. Het feit dat je je er prettiger door voelt en het goed voor je gezondheid is, zou al reden genoeg moeten zijn om met z'n allen lachend over straat te gaan.

Het maakt bovendien dat je meer kunt hebben, dat je minder snel uit balans wordt gebracht.
Probeer om te beginnen eens te lachen als je op straat loopt om dingen die je ziet, of die je denkt. Er is zoveel leuks te zien op straat, dat als je enigszins bewust van je omgeving over straat loopt, je wel moet lachen. Op z'n minst glimlachen.
Neem jezelf maar eens voor om dagelijks een korte periode met een lach op je gelaat te lopen en kijk hoe dat voelt. Natuurlijk onwennig, maar wees eerlijk naar jezelf over de kwaliteit die het je geeft.

Als je problemen met je gezondheid hebt, is er alle reden om nog meer te lachen. Dat kan moeilijk zijn als je ernstig ziek bent, maar probeer het toch. Kijk overwegend naar komedies of lachfilms, en mijd serieuze films en thrillers, en vooral het journaal. Zorg dat je je afweersysteem een hart onder de riem steekt door te lachen. Bovendien geeft dat je een beter gevoel, je hebt al zoveel om over te piekeren.

Lach ook om jezelf, niet hatelijk, maar liefdevol. Lach om jezelf als je een foutje maakt, lach om jezelf als je iets onhandigs doet, lach zelfs om jezelf als je vreselijk blundert. Wat heeft het voor zin om daar sikkeneurig om te zijn? Het is al gebeurd en als het goed is heb je ervan geleerd. En laat leren leuk zijn. Dat hoort het op school ook te zijn.
Leren zou veel leuker gemaakt moeten worden, zodat kinderen het er ook beter in krijgen en kunnen vasthouden. Waarom toch al dat serieuze gedoe? School lijkt soms wel een begraafplaats. Maak leren weer leuk en laat er plaats zijn voor plezier en de lach. Dan leren die kinderen vanzelf om straks als volwassenen met een lach op het gelaat over straat te lopen.

Maar ook al hebben wij dat niet geleerd, pak je verantwoordelijkheid t.o.v. jezelf. Wil je je gelukkiger voelen? Lach dan vaker en zorg voor situaties waarin je kunt lachen. Er zijn vele vormen van lachen mogelijk. Je hoeft niet altijd te schateren. Zelfs bij een begrafenis kun je lachen, ingetogen, liefdevol, begripvol.
Het is niet alleen goed voor jezelf, maar je ontdooit er ook anderen mee. Je besmet anderen met een lach of goed gevoel.

Je bent een zonnetje aan je eigen azuurblauwe firnament, je kunt jezelf baden in de stralen van je eigen lach. Gezonde en gelukzalige zonnestralen.........

Tijdens de beoefening van de Chi Neng Qigong probeer ik er ook vaak aan te denken een glimlach om mijn gelaat te hebben. Het maakt het beoefenen een stuk leuker en zelfs nuttiger. Omdat de staat waarin ik dat dan doe beter is. Het effect is groter. Het maakt ook dat lastige onderdelen minder lastig zijn, want hoe lastig kan het zijn met een glimlach op het gelaat? 

Ook als het om lachen gaat zullen er weer veel mensen zijn die denken dat ze er niets aan kunnen veranderen. En ook nu zeg ik weer: je hebt wel degelijk zelf de keus hoe je reageert, wat je doet.
Kies voor de lach!