respect

Respect is een sleutelwoord in een leven van geluk. Respect voor een ander, voor de natuur, voor meningen, maar vooral ook voor jezelf.

Respect is iets wat we allemaal bewust of onbewust verlangen te krijgen. En wat we vooral moeten geven. Respect is iets wat in onze tijd steeds meer in de verdrukking komt omdat de vrijheid van meningsuiting zo belangrijk wordt gevonden. Belangrijker dan respect door sommigen. De vrijheid van meningsuiting maakt dat we alles zouden mogen zeggen, dat we eigenlijk vinden dat anderen maar respect moeten hebben voor wat wij vinden. En dat staat in schraal contrast met respect op zich. Want een respectloze mening hebben en dan wel verwachten dat men respect voor jouw mening heeft, is tegenstrijdig.
Persoonlijk zou ik het toejuichen als de vrijheid van meningsuiting werd begrensd tot daar waar respect verloren gaat.

Op het moment dat we geen respect meer voor elkaar hebben, leven we niet meer met elkaar, maar naast elkaar. Dan is er geen binding meer, maar ontstaan jij en ik, zij en wij. Er ontstaan kampen. Waarbij elk kamp de eigen normen en waarden heeft en die van de ander snel veroordeelt. Bovendien moeten we elk vooral de eigen normen, waarden en cultuur verdedigen, omdat we de ander niet kunnen vertrouwen. Er is geen respect...

Respect voorkomt dat we al te veel gaan wijzen. Respect betekent dat we begrijpen dat we niet allemaal hetzelfde kunnen vinden, dat we niet allemaal hetzelfde zijn, dat anderen een andere mening mogen hebben. Maar zelfs als we het helemaal niet met de mening van die ander eens zijn, behoren we toch respect te hebben.
Maar er zijn grenzen, die voor mij worden bepaald door het verlies van respect. Op het moment dat iemand respectloos is naar anderen, is het voor mij heel moeilijk om respect te houden voor die persoon. Meestal lukt het me nog wel om te begrijpen waarom de persoon zo doet of wat de reden zou kunnen zijn. Vaak is er een dubbele agenda, zoals veelal in de politiek. Als ik dat zie begrijp ik het in elk geval en dat is al prettig.

Maar respect voor jezelf is minstens zo belangrijk. Respect voor jezelf door je te houden aan dingen waar je voor staat, door je normen en waarden te verdedigen en beschermen, door voor jezelf op te komen als dat nodig is. Respect voor jezelf door je niet onder te laten sneeuwen, je niet te laten kleineren, je niet te laten gebruiken. Je respect voor jezelf is misschien wel de basis, de basis waarop respect voor een ander kan ontstaan. Misschien hebben mensen die respectloos naar anderen zijn wel niet zo'n grote eigenwaarde en maskeren ze dat door respectloosheid. "Kijk mij nu eens stoer doen", of zo.

En respect voor de natuur. Helaas zie je dat ook steeds meer met voeten betreden worden. Sommigen beschouwen de natuur als iets wat eerder lastig is dan nuttig; iets dat gewoon is en waar je mee kunt doen wat je wilt, een soort van gebruiksvoorwerp. Waarom zou je de natuur respecteren?
We moeten de natuur respecteren omdat het een stuk van ons is, of liever, omdat wij een stuk van de natuur zijn. Wij leven dankzij die natuur en in samenhang met die natuur. De natuur die zorgt voor ons eten, voor onze zuurstof, voor onze energie, voor onze geneesmiddelen, voor ons drinken. Kortom voor ons leven!

In veel derde wereldlanden zie je wat gebrek aan respect voor de natuur doet. Gigantische overstromingen en gelijktijdig tekort aan drinkwater door de enorme ontbossingen. Ontbossingen omdat de natuur ondergeschikt is aan het willen hebben van meer grond om te verbouwen, voedsel te verbouwen wat mensen van elders willen kopen. Zoals soja, zoals producten voor biobrandstof, zoals viskwekerijen, zoals veestapels. Stuk voor stuk onvoordelige producten als je beziet wat ze nodig hebben of vernietigen en wat ze opleveren.
Door het respect voor de natuur uit het oog te verliezen, verliezen we het respect voor onze medeschepselen en dus onszelf uit het oog.

De natuur is veel minder afhankelijk van ons dan wij van de natuur. Door de natuur te slopen, slopen we onszelf. De natuur gaat met de flow en zoekt andere wegen om voort te bestaan, wij blijven altijd afhankelijk van die natuur. De natuur kan zonder ons, wij niet zonder de natuur. Veel natuurlijke geneesmiddelen zijn al niet meer te krijgen of bereiden door gebrek aan grondstoffen. Steeds grotere delen van de aarde worden onvruchtbaar. Er kan steeds minder zuurstof door bomen geproduceerd worden als tegengif voor de stikstofoxiden en kooldioxide. En op het moment dat we toch een beetje bang worden voor de opwarming door fossiele brandstoffen, gaan we kernenergie weer omarmen wat afvalproducten geeft wat tot in de lengte van vele tientallen tot honderden jaren het milieu belast.

We gaan niet met respect om met de aarde, met de natuur. En dus niet met onszelf. Zelfs in de ruimte om de aarde schijnt het een vuilnisbelt te worden aan allerlei brokstukken van technische speeltjes uit de ruimtevaart. De oceanen blijken vol met vervuiling te zitten, inclusief vlakken van tientallen kilometers onverteerbaar plastic materiaal. Erin achtergelaten door mensen.....zonder respect voor die natuur.

Respect is onze overleving en respect maakt het leven aangenaam. Respect voor jezelf, voor de ander en voor de natuur. En het grappige is, dat je ziet dat respectvolle mensen ook met respect worden behandeld. Goed voorbeeld doet volgen.
Het grootste gevaar wat respect ondermijnt, is egoïsme. Een manier van voor jezelf zorgen waarbij je voorbijgaat aan respect voor de naaste en/of de natuur. (En daardoor aan respect voor jezelf).
Respectvolle mensen zijn niet egoïstisch, maar zullen wel hun normen en waarden handhaven en voor zichzelf opkomen. En dat is goed.

Respectvol leven maakt dat je jezelf in de ogen kunt kijken, dat je tevreden over jezelf kunt zijn, dat je gelukkig met jezelf kunt zijn.

Submit to FacebookSubmit to Google PlusSubmit to TwitterSubmit to LinkedIn