zeg

Zeg wat je wilt zeggen, in plaats van wat anderen willen horen (Henry David Thoreau)

Hou wel rekening met het eerder genoemde hulpmiddel 'wees onberispelijk in je woord'. Kwets niet onnodig mensen met wat je zegt, maar zorg ervoor dat je ook niet zo iemand bent die altijd maar zegt wat anderen willen horen.
Er zijn twee uitersten met daar tussenin heel veel tinten grijs. De uitersten zijn de mensen die altijd iets aan te merken hebben en altijd tegen een ander ingaan, en degenen die altijd met de wind mee waaien en het altijd met de ander eens zijn of dingen zeggen die de ander wil horen.

Het kan nuttig zijn om te zeggen wat de ander wil horen, zeker als het om complimenten gaat. Of om een examen waarbij je weet wat de ander wil horen (ook al ben je het er niet mee eens).
Maar meen wel wat je zegt.
Als je dingen zegt die je niet meent, weet je onbewuste op een gegeven moment helemaal niet meer wat waar is en wat niet waar is. En dat betekent dat alles wat je tegen jezelf zegt ook niet meer voor waar wordt aangenomen. Want je zegt wel dat je gezond wilt zijn en je zegt wel dat je gelukkig wilt zijn, maar is dat echt zo?

Het zeggen wat de ander wil horen betekent al te vaak dat we niet zeggen wat we vinden, niet zeggen wat we eigenlijk zouden willen zeggen. En toegegeven, het kan af en toe lastig zijn en dingen ingewikkelder maken als we zeggen wat we willen zeggen. Maar als we dat niet doen, dan onderdrukken we onze mening en de emoties die daarbij horen, en dat is op zich al niet gezond.
Door niet te zeggen wat we willen zeggen maken we onszelf kleiner dan die ander, en dat zou een gewoonte kunnen worden. Waardoor we steeds kleiner en steeds onbelangrijker worden, steeds minder voor onszelf opkomen.

Als het al eens gebeurt dat je om de een of andere reden - de goede lieve vrede bijvoorbeeld - inslikt wat je zou willen zeggen, wees je dat dan bewust. En zeg tegen jezelf dat je het er niet mee eens bent maar bewust je mond hebt gehouden. Dat je er geen gewoonte van maakt.
Zo ook bij het eerder genoemde examen. Weet dat je antwoord geeft om de ander te plezieren - en daardoor een voldoende te halen - maar dat je zelf wat anders vindt.
Aan de andere kant - en met name geldt dat voor de mensen die vaak kritiek hebben en menen dat het altijd anders moet (op hun manier) - kun je je ook afvragen hoe belangrijk het is om in een situatie te zeggen wat je wilt in plaats van wat de ander wil horen.

Zeker in liefdesrelaties doen we vaak suiker in de wijn om de relatie goed te houden. Dat is helemaal niet verkeerd, als we het maar niet te vaak doen! Het gevaar ligt op de loer. Fiona Brouwer - een relatietherapeute - vertelde ooit dat je in relaties vaak een schildpad en een hagelbui hebt. Zodra de een kritiek heeft, wordt de ander stiller. Zodra de hagelbui begint, trekt de schildpad zijn kop in, trekt zich terug. Voor even is dat niet erg en soms verstandig, maar als de schildpad steeds weer de kop intrekt, dan is er in de relatie iets structureel mis. De schildpad wordt er zeker niet gelukkiger door. De regenbui ook niet, want die wil tegengas, en krijgt het niet. De regenbui gaat harder en harder, en de schildpad wordt alleen maar stiller.

Zelf heb ik regelmatig dat ik bij een keuze die ik moet maken waarbij mijn partner betrokken is, een keuze maak waarmee ik probeer de wens van mijn partner mee te wegen. In het verleden heb ik me vaak afgevraagd of ik daarmee mijn eigen wens of mijn eigen gevoel onderdrukte. En telkens weer kwam ik tot de conclusie dat dat niet zo was, dat het me eigenlijk (bijna) om het even was en niet zoveel uitmaakte welke keuze ik maakte. En als ik dan een keuze kan maken waarmee ik een ander plezier doe, dan geeft dat voor mij de doorslag, zelfs een meerwaarde. Dat is zelfs een beetje egoïstisch, want ik voel me er prettiger door. En denk niet dat ik een 'pleaser' ben, want ik heb ook heel duidelijk mijn mening en mijn grenzen waar ik niet mee laat sollen en waar ik niet over laat gaan.

Het belangrijkst is wellicht dat je je bewust bent van wat er gebeurt. En dat je je onbewuste, je diepere ik, blijft vertellen wat je wilt en wat je vindt. Te vaak niet zeggen wat je wilt maakt je niet gelukkiger, ten dele omdat je eigen ik niet meer weet wat het aan je heeft.
Ik heb dat mensen wel eens horen zeggen: "Ik weet eigenlijk niet meer wie ik ben, ik heb me altijd zo aangepast aan anderen en zo de mening van anderen overgenomen. Wie ben ik zelf?".
Zorg dat je blijft weten wie je bent en wat je wilt. Gebruik affirmaties als je problemen hebt met voor jezelf opkomen. En wees je altijd bewust als je iets zegt wat je eigenlijk niet vindt, zorg dat je tegen jezelf eerlijk blijft.
Eerlijk duurt het langst............en maakt je gelukkiger dan gedraai en onderdrukking.

Submit to FacebookSubmit to Google PlusSubmit to TwitterSubmit to LinkedIn