Onlangs las ik ergens een verhaaltje van iemand die beschreef hoe ze in hun landhuis regelmatig ratten hadden. En als er te veel ratten kwamen, namen ze een kat om de ratten te verjagen.

Op een ochtend kwam de man, na een uitgebreide en diepe meditatie, zijn woonkamer binnen en lag er een dode aangevreten rat op z'n vloerkleed.
Met een "Arrrggh" van walging haastte hij zich naar de schuur en haalde een schep om het dier te verwijderen. Hij vond het vreselijk. Toen hij met het dier op de schep naar buiten liep, riep zijn vrouw van enige afstand: "Wat geweldig dat de kat zijn taak verricht!".

Op dat moment werd hem duidelijk dat er twee waarheden waren. De ene van een walgelijk dood beest op je vloerkleed, en de ander van een kat die zijn taak prima volbrengt. En in feite moest hij tussen een van beide kiezen, dat was wel zo makkelijk. Zijn eerste indruk kwam overeen met de eerste waarheid (walgelijk), maar de tweede voelde eigenlijk toch beter: de kat die zijn taak uitvoerde. Dat gaf zelfs een gevoel van dankbaarheid richting kat.
En dat op zich was een veel beter gevoel dan de walging van waarheid één.

Dagelijks worden we allemaal metaforisch geconfronteerd met dode ratten, en evenzo hebben we vertegenwoordigers die hun taak volbrengen. Dagelijks kunnen we tussen verschillende waarheden kiezen waarbij de één beter voelt dan de ander. We zijn het ons echter lang niet altijd bewust (dat we die keus hebben) , en we neigen op de automatische piloot een waarheid te omarmen (voor ons gevoel de enige), ook al voelt die niet lekker.
Misschien is het goed om ons te gaan realiseren dat we altijd keuzes hebben.

Vannacht ging midden in de nacht de telefoon. Ik was te laat, maar zag dat het mijn zoon was geweest. Ik belde direct terug, maar kreeg de voicemail. Wat was er aan de hand? Wat was de waarheid?
Hij was in nood en belde me? Hij had ruzie met z'n vriendin en liep nu ergens buiten? Hij was betrokken bij een ongeval? Er was een brand of politieactie in de straat? Het was een vergissing? Allemaal opties, en zo midden in de nacht neigen ze door je hoofd te gaan. En ze zijn nog lang niet volledig. Er zijn veel meer mogelijkheden.

Maar eenvoudiger: je staat op en het regent. Je moet naar je werk. Wat is de waarheid?
Het regent en je wordt zeiknat? De regen is goed voor de tuin en de planten? De regen nu is goed voor de opbrengst van je appelboom volgend jaar? Ik heb alle recht chagrijnig te worden van dit weer? Het wordt een rotdag want het regent? Wat een heerlijk meditatief geluid, die regen? Door de regen hebben we over goed drinkwater niet te klagen, velen in de wereld hebben het niet eens? Ook hier zijn de opties nog lang niet op.

We hebben de keus welke waarheid we omarmen, maar doen vaak direct wat het eerste invalt en laten daar onze stemming en soms onze hele dag naar richten. Mis!

Beslis welke waarheid voor jou het beste voelt, welke je het beste voedt, welke je het best de dag door laat komen, welke je het meest blij maakt. Of zelfs dankbaar maakt. Want de staat van dankbaarheid is een staat die ons verfrist, versterkt, gezonder maakt.
En het grappige is, dat het helemaal niet moeilijk is. Wel moet je even oefenen, want maar al te vaak zijn we gewend een onbewuste andere keus te maken. En waarom zou de ene waarheid beter zijn dan de andere?

Dit maken van de juiste keuze is een van de manieren om je leven in eigen handen te nemen. Om zelf de leiding over je leven te nemen. Niet afhankelijk van wat je onbewuste beslist op basis van oude patronen, hormonen, nare ervaringen, etc., maar bewust kiezen hoe je jezelf wilt beïnvloeden. Negatief of positief!
En daar is niets raars aan, in tegendeel. We hebben ons verstand niet voor niets gekregen. We zijn er vaak zo trots op. Maar intussen laten we dat verstand overspoelen door onbewuste patronen en beslissingen waardoor we achter de feiten aanlopen en ons niet prettig voelen.

Als je wilt kiezen voor gelukkig zijn, moet je je eigen keuzes maken die je goed doen voelen.
Zo kan een nare ervaring vervelend zijn, maar ook een leerervaring. Toen ik destijds hard liep en mijn ene been niet meer voor mijn andere kreeg, realiseerde ik me dat ik door dat moment een tijdje later een betere conditie zou hebben. Alles wat er nu gebeurt, is voor ons een potentiële les waar we ons voordeel mee kunnen doen. Van elk moment en elke gebeurtenis kunnen we leren. En dus sterker en gelukkiger worden.
Als we ons verstand inzetten voor geluk, kunnen we beginnen met onze keuzes bewuster te gaan maken. Met als gevolg meer positieve gevoelens en meer dankbaarheid.